سوره ی ما شهید شده است. این را ما همان اول فهمیده بودیم. اما انگار بعضی ها فکر می کنند هر کاری که بخواهند می توانند انجام بدهند.

 می توانند بدون حضور تندروهایی که قلمشان   بعضی جاهای انسان را شدیداْ می سوزاند! سوره ای دربیاورند که روی دست آن مزاحمها بلند شود و آنها را سرجایشان بنشاند.

 همانهایی که سوره را شهید کردند و داخلش را از هرچیزی که دم دستشان بود پر کردند  و مانکن بیجانش را گذاشتند پشت ویترین تا فریاد بزنند که: ببینید! سوره همچنان زنده است!

 اما عجبا از این روزگار که هر چه  بخواهی ادا در بیاوری نمی توانی همانند کسی باشی که نیستی و این حقیقتی است به قدمت تاریخ...

سوره ی ما دیگر شهید شده است...آیا می شود دوباره روح سرگشته ی سوره را در کالبدی دیگر به نظاره نشست؟

ما منتظریم...

نه نه ...ما تشنه ایم ، خیلی تشنه...

آیا کسی هست که به داد ما برسد؟؟